พ.ศ. 2505
– การประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือภาคตะวันออกไกล ครั้งที่ 3 (ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นการประชุมเป็นเขตเอเชีย – แปซิฟิก) ที่กรุงเทพฯ ประเทศไทย
– การชุมนุมลูกเสือและการประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือเขตอาหรับ ครั้งที่ 5 ที่ ประเทศโมร็อกโก
– การประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือเขตยุโรป ครั้งที่ 2 ที่เมืองโฮฟ ประเทศอังกฤษ
พ.ศ. 2506
– การชุมนุมลูกเสือโลก ครั้งที่11 ที่เมืองมาราธอน ประเทศกรีซ
– การประชุมสมัชชาลูกเสือโลก ครั้งที่11 ที่เมืองเกาะโรดส์ ประเทศกรีซ
– ประเทศสมาชิกขององค์การลูกเสือโลกเพิ่มขึ้นเป็น 80 ประเทศ
– ตั้งกองทุนมิตรภาพลูกเสือโลก (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น กองทุนลูกเสือโลก Scout Universal Fund เมื่อปี พ.ศ. 2512 )
พ.ศ. 2507
– การประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือเขตอเมริกา ครั้งที่ 6 ที่เมืองคิงส์ตัน ประเทศจาเมกา
– การชุมนุมลูกเสือและการประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือเขตอาหรับ ครั้งที่ 6 ที่เมืองอะเล็กซานเดรีย ประเทศอียิปต์
– การประชุมผู้บังคับบัญชาลูกเสือเขตยุโรป ครั้งที่ 3 ที่เมืองแฮมีนลินนา ประเทศฟินแลนด์
พ.ศ. 2508
– การประชุมสมัชชาลูกเสือโลก ครั้งที่ 20 ที่เมืองเม็กซิโกซิตี้ ประเทศเม็กซิโก
– พลตรี ดี.ซี.สปราย พ้นจากตำแหน่ง ผู้อำนวยการสำนักงานลูกเสือโลก นายอาร์.ที.ลันด์ รักษาการตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักงานลูกเสือโลก
– แต่งตั้งผู้ตรวจการลูกเสือ ประจำเขตแอฟริกา